Ik loop over asfalt tussen twee weilanden door en zover het oog reikt is er niets dan groen. Geen koe te bekennen, geen bloem te zien.

Een tractor blokkeert de weg.

De bestuurder stopt bruusk en wacht gelaten tot ik voorbij ben. Hij is omgehakte bomen aan het weghalen.

In stukjes zien alle bomen er hetzelfde uit. Hopelijk zijn dit niet de appelbomen waar ik naar op zoek ben.

Toen ik ‘bloesemroute Betuwe’ googelde kwam deze ANWB wandeling Heerlijkheid Marienwaerdt er op meerdere wandelsites als beste vanaf.

“Dit is zo’n route die mooi begint, mooi doorgaat en mooi eindigt. Mooi tot de derde macht zal ik maar zeggen “ schrijft Frankwandelt op zijn site.

Ergens anders las ik: “deze route gaat voor ruim de helft over onverharde paden. De beroemde Appeldijk is een van de mooiste voorbeelden van de jaarlijkse bloesempracht.”

Bloesem

Ik heb verwachtingen.

Van bomen zo zwaar van de bloesem dat ze doorbuigen en je je gezicht er in kunt laten verdwijnen. Gekleurde bomen die van veraf ontzag inboezemen.

Die ik al zou ruiken ver vóór ik ze zou zien.

Van de lucht die zou gonzen van alle bijen. Ik had plaatjes in mijn hoofd en voelde me gelukkig bij het bekijken ervan.

Zoals het vaak gaat met verwachtingen worden ze meestal niet geëvenaard door de werkelijkheid.

Anderhalf uur onderweg en ik heb nog geen bloesem gezien. De route brengt me nog veel verder door groen en langs groen, grotendeels over asfalt. Een ooievaarsnest zorgt voor wat afwisseling, maar gelukkig voel ik me niet.

Hier vormt zich het eerste scheurtje in onze vriendschap. Waar is al dat moois dan Frank? IK ZIE HET NIET!

En weet je wat het is? Als je naar bloesem zoekt, dan word je van groen niet blij. Zelfs niet als groen je lievelingskleur is.

Na drie uur lopen kom ik op de appeldijk. Hier staan bomen met wittige plukjes. Met een beetje fantasie zou je kunnen denken dat dit bloesem is. Of wordt.

Blijkbaar ben ik te vroeg. En dat terwijl mij beloofd is dat de bloesempracht tussen april en mei op zijn hoogtepunt zou zijn. Ik was er op 15 april.

Grrrrr!

Vergankelijkheid

In Japan staat de kersenbloesem, gezien de korte bloeitijd, symbool voor vergankelijkheid. Bloesem is net als het leven, mooi en kwetsbaar tegelijkertijd.

Het herinnert je eraan dat alles komt en gaat en dat je je niet zo hoeft te hechten aan geld, status, ervaringen en spullen, omdat niets in het leven blijvende voldoening geeft. Werkelijk geluk en voldoening is alleen in jezelf te vinden zei een wijze man ooit.

In het zenboeddhisme hebben ze het ook over geluk en hoe dat te bereiken.

Zenmeester Hakuin (1686-1768) verloor zijn ouders op 10 jarige leeftijd en bracht zijn leven door met het zoeken naar geluk en verlichting.

Hakuin was heel gedreven en mediteerde zich een ongeluk.

Dagenlang zat hij op een rots zonder te bewegen. Hij bracht een week mediterend door zonder te eten of te slapen en hij zat zelfs maandenlang tot aan zijn borst in een ijskoude rivier.

Hij had er alles voor over en werd uiteindelijk doodziek van al zijn inspanning. Toch bleef hij, terwijl zijn gezondheid hard achteruitging, mediteren.

Het verhaal gaat dat hij op een ochtend in diepe meditatie was toen de geur van pruimbloesem voorbijkwam.

Toen hij die geur rook, bereikte hij plots verlichting. Hij stond op, rochelde en nieste flink en voelde zich genezen.

Hij realiseerde zich op dat moment dat het niet nodig is om zo je best te doen en dat je geluk en verlichting niet hoeft te verdienen. “It’s yours from the beginning. It always was and it always will be.“

Verlichting

Thuis loop ik de volgende ochtend door de straat en zie overal confetti liggen. Heb ik een groot feest gemist?

Ik kijk nog eens goed en zie dat het bloesemblaadjes zijn. Roze, paarse en witte blaadjes liggen in bergjes op de stoep en in de goot. Er ligt zoveel dat ik er handenvol van zou kunnen pakken.

In mijn zoektocht naar bloesem heb ik heel internet afgestruind en ben naar de Betuwe gegaan om het te vinden.

Terwijl hier in Den Haag de straten vol staan met bomen die vol in bloesem staan. Wit, roze, donkerroze het is er allemaal. De takken buigen ervan door.

Ik ruik de zoete geur die van de bomen afkomt en bereik plots verlichting.

Bloesem is net als geluk. Ik zocht het buiten mijn stad, maar vond het vanbinnen.