Op een vrijdag in december werd ik rond 16.00 uur verwacht in Horssen (Gelderland) voor een stilteweekend. Normaalgesproken zou ik dan uitslapen, een boekje lezen en na de lunch in de auto stappen.

Dit keer koos ik iets anders. Ik had zin in een leeg hoofd en daarom besloot ik vooraf een wandelingetje te maken door de omgeving.

Ik zocht een mooie route in de buurt van Horssen uit en vond de N70 wandelroute in het Rijk van Nijmegen.

“Sportieve wandeling over 8 ‘bergen’ en door bossen. Met prachtige vergezichten over polders, schilderachtige laantjes en het rivierenlandschap.“

Hebbes!

De omschrijving gaf me hetzelfde gevoel wanneer ik op de menukaart het lekkerste hoofdgerecht tegenkom: “Ceviche van zeebaars met een schuim van kokos en limoen.”

Dat kon niet misgaan. Mijn zus was net zo enthousiast over het hoofdgerecht als ik en dus stond ik die vrijdagochtend om 9 uur bij haar op de stoep. Tegen elven kwamen we aan bij het startpunt in Beek.

Het was die dag amper 3 graden en daarom had ik onder mijn jas een dikke trui aan. Onnodig bleek slechts 15 minuten later.

De Sterrenberg was de eerste berg die we beklommen. En bij elke meter die we stegen, steeg mijn temperatuur mee. Na een kwartiertje was het al zo warm dat ik mijn jas uitdeed.

Één berg gehad, nog 7 te gaan. De jas bleef uit.

De Wolfsheuvel en Boterberg volgden. Ploeterend zwoegden we naar boven. Kuiten begonnen te protesteren, wangen te gloeien en ik hoorde een stem in mijn hoofd herhaaldelijk zeggen:

“Wat een onzalig idee! Wie bedenkt dit? Sportieve wandeling? Dit lijkt verdomme wel een bootcamp!“

Duivelsberg

Halverwege was de Duivelsberg aan de beurt om te overmeesteren. 75 meter omhoog. We werden er stil van, ook de stem in mijn hoofd.

Hijgend bereikten we de top en daarmee ook de beloning. Behalve een mooi uitzicht over een stukje Duitsland, was er ook een bloederig verhaal. Heerlijk.

Graaf Balderik en zijn vrouw Adela woonden lang geleden in een burcht op de Duivelsberg. Misschien werd Adela duivels door de berg of was ze al duivels en is de berg naar haar vernoemd, ze was in ieder geval een bloeddorstig type.

In 995 liet ze haar zus vergiftigen na een ruzie over de erfenis van hun vader.

Zus en ik keken elkaar aan. Gelukkig is onze vader er nog, dacht ik opgelucht. Ik hoop maar dat het haar niet op ideeën heeft gebracht.

Later vergiftigde Adela haar bloedeigen zoon (uit een eerder huwelijk) omdat hij wilde voorkomen dat ze met Balderik trouwde. Tot slot vermoorde ze ook nog Wichman van Vreden, een collega-graaf en aartsvijand.

Ik moet bekennen dat ik gefascineerd ben door verhalen over moord en doodslag.

De meeste tienermeisjes hadden posters van een jongensband boven hun bed hangen. Bij mij hing Peter R. de Vries aan de muur. Ik ben groot fan.

En ik ben niet de enige. Mijn vaders favoriete zender is ID, een crimezender die waargebeurde misdaadverhalen uitzendt. Mijn dochters favoriete podcast is Moordcast.

Erfelijk belast dus.

N70

Goed terug naar de wandeling.

Het was mooi, heel mooi zelfs. In de lente, zomer en herfst is dit een drukbelopen route. Doordeweeks en in de kou was het lekker rustig. Het grootste deel van de route was onverhard en heel goed aangegeven met groene paaltjes.

We gingen op en neer door het bos en kwamen onderweg veel horeca tegen. Er waren schitterende doorkijkjes. De Duivelsberg is ook onderdeel van, het Pieterpad op de etappe van Millingen – Groesbeek.

Groepjes hardlopers waren hun conditie op pijl aan het brengen. Achteraf las ik dat de N70 is uitgegroeid tot een veelgebruikt oefenparcours voor hardlopers, trail lopers en lange afstand wandelaars.

In deze prachtige omgeving kwamen we langs kasten van huizen met een zwembad in de tuin. Er was zelfs een villa in Toscaanse stijl. Gelukkig ben ik niet jaloers aangelegd.

Eerlijk gezegd heb ik een beetje medelijden met ze. Voor zo’n villa moet je heel hard en veel werken. Daardoor zijn die arme mensen nooit thuis om van hun Toscaanse luxe te genieten. Met mijn gewone baan had ik op een doordeweekse vrijdag wel tijd om van hun pracht en praal te genieten.

Zouden ze dat nou zelf ook doorhebben?