Terugblik: 2021, wat een jaar!

In januari vorig jaar had ik nooit meer dan 10 kilometer achter elkaar gelopen. In diezelfde maand borrelde het verlangen op om het Pieterpad te lopen en in plaats van uitstellen, zoals ik de meeste dingen in mijn leven doe, plande ik.

Ja inderdaad, onder de nodige druk.

Oefenen met lange afstanden leek slim, mijn eerste 40 kilometer wandeling volgde een maand later. Het was een ware lijdensweg, maar het lukte. Ik had zeker een week nadien nog spierpijn en verloor mijn eerste teennagel ooit.

Toch was dat het allemaal waard, want ik voelde me zo stoer dat ik zeker 10 centimeter groeide.

Ik wandelde in de winter, door een berg sneeuw, bij temperaturen onder nul. Het was prachtig om te zien hoe al het bekende bedekt werd onder een witte laag en er daardoor nieuw uitzag.

Schaatsen

Langs bevroren vijvers waar mensen in grote getalen aan het schaatsen waren of met sleeën de heuvel afgleden. Door de lockdown waren de schaatsen niet aan te slepen, de sleeën uitverkocht. Ik weet er alles van, want ik greep mis.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zoveel mensen tegelijk aan het schaatsen heb gezien. Een blik terug in de tijd toen er nog geen bioscopen, theaters en restaurants waren en je jezelf moest vermaken met wat er was.

Een man met een muziekinstallatie schoof rond op het ijs, intussen Hollandse hits meezingend door zijn microfoon. Alsof er weer een festival was. Thuis met gloeiend rode wangen was ik nog uren aan het nagenieten.

schaatsen

Avontuur

Met Iris liep ik in de lente in Limburg, een heuvelachtige tocht. Onze eerste wandelvakantie ooit.

We liepen van lunch, naar borrel, naar diner. Tussendoor flink omhoog zwoegend en puffend. Een geweldige combinatie als je het mij vraagt. We eindigden in Maastricht, waar we shoppend nog op diverse terrassen neerploften.

In Rhenen waar we in een overstroming terechtkwamen en daar geen genoegen mee namen.

We deden onze schoenen uit en gingen op blote voeten de strijd met het water aan. Broeken rolden we op en toen het water onze bilspleet naderde, deden we ze maar uit.

Avontuur in onderbroek.

Ik had een heel klein exemplaar aan die dag en heb heel wat wenkbrauwen zien optrekken.

Nieuw geluk

Heel Den Haag en omstreken doorkruiste ik en kwam op plaatsen waar ik nog nooit was geweest. Ik liep als het regende, toen het stormde, in de zomerhitte en in het aardedonker. Het bracht nieuwe avonturen, nieuw geluk.

Ik liep met veel verschillende mensen en ik liep alleen. Ondertussen voerde ik fantastische en kwetsbare gesprekken, vond nieuwe vrienden en mooie inzichten.

Gewoon voor het oprapen.

In september begon ik aan het Pieterpad, 250 kilometer in twee weken. Het was hel en hemel tegelijk. Ik liep tegen de beperkingen van mijn eigen lichaam aan en kreeg er tegelijk groot respect voor.

Hoe tof is dat je lichaam zichzelf herstelt, terwijl je loopt!

Geraakt werd ik door de soms oogverblindende natuur, de vriendelijkheid van vreemden en de bijzondere ontmoetingen.

Ik werd mijn eigen beste vriendin. Liep spaties tussen mijn gedachten en speling in mijn dag. Ik werd fit en zette 4.001.860 stappen, omgerekend ruim 2900 kilometer. Dat is bijna het Te Araroa pad!

Ontdekkingen

Bovenal ontdekte ik dit jaar, dat er avontuur in je achtertuin te vinden is. Aan het einde van je comfortzone.

Gewoon door te doen wat je normaal niet doet. Door je schoenen uit te trekken als de weg onder water is gelopen. Door je regenjas aan te trekken en naar buiten te gaan als het met bakken uit de hemel komt.

Door net te doen alsof je sportief bent.

Ik ontdekte ook dat je op een doordeweekse dag en zelfs in eigen stad, het gevoel kunt hebben dat je op vakantie bent. Door een charmante route te lopen in onbekend gebied.

En dat je alles wat je tegenkomt als je wandelt, ook in in je echte leven tegenkomt. Storm en zonneschijn, geluk en tegenslag. Twee kanten van dezelfde medaille want, zonder regen geen regenboog.

Lieve lezers, ik wil jullie bedanken voor het aanlezen van onze verhalen. Zonder publiek begint een schrijver niets. Omdat ik van schrijven zielsgelukkig word, is dat een groot geschenk.

Ik wens jullie een bijzonder 2022 toe vol nieuwe avonturen! Wij blijven de onze in ieder geval graag met jullie delen.

3 reacties op ‘Terugblik: 2021, wat een jaar!

  1. Aan de 2 lieve super wandelwomen: wat jullie doen en schrijven, meemaken en al filosoferend zomaar meegeven aan de geinteresseerde lezers is een grote bron van inspiratie en tegelijkertijd ontzettend grappig en vrolijk makend. Supertof!!

    Like

Plaats een reactie