Stel je deze denkbeeldige situatie voor.

Je bent single en twijfelt of single-zijn bij je past. Het was een tijdje heerlijk. Lekker zelf kiezen wat je eet, welke kleur je op de muur doet en of je de afwas nu doet of pas morgen.

Alleen je eigen rondslingerende sokken tegenkomen, nooit ruzie en geld kun je, zonder overleggen, uitgeven aan wat je maar wil.

Of juist niet. Ideaal toch?

Status twijfel

Ik was single, maar ik wist niet of ik dat nog wilde zijn.

Ik leed aan statustwijfel.

Want misschien was dat alles nog wel leuker met iemand erbij. Ik wilde dus eens uitproberen of samen echt leuker is dan alleen.

Iemand vinden is lastig. In Corona-tijd iemand vinden, is gecompliceerd. Spontaan iemand tegen het lijf lopen is kansloos en dus waagde ik me in de online dating scene.

Ik ben verlegen en introvert. Ik weet niet goed wat ik tegen onbekenden moet zeggen en ik durf nooit zomaar een praatje te maken. Geen idee waarover ik dan over moet beginnen.

Dat maakt daten verdomd moeilijk.

Dating techniek

Ik snap ook wel dat als ik iemand wil vinden, dat ik moet praten. En daarom bedacht ik de volgende tactiek. Zoveel daten tot ik het niet meer eng vind om met vreemden te praten.

In september vorig jaar had ik een rits dates met hele verschillende mannen.

Tot mijn grote verrassing bleek het heel leuk te zijn om zomaar met iemand die je niet kent, te praten over van alles en nog wat. Het leek zelfs mijn nieuwe hobby te worden.

Normaalgesproken haakt iemand snel af als je iets stoms zegt, maar als je een date hebt dan moeten ze wel luisteren. Je hebt zeker anderhalf uur de tijd om van alles te vragen. Meestal krijg je antwoord.

Ja, ook op gekke vragen.

En zo werd elk gesprek een bijzonder. Met de een had ik het over de relativiteitstheorie van Einstein, met de ander over zijn paranormale gaven en telkens was het zo leuk dat ik vergat dat het om een date ging.

Uiteindelijk dacht ik hèm gevonden te hebben. Hij was met stip de leukste online man. Hij lachte digitaal om mijn grapjes, was oprecht geïnteresseerd en had van alles te typen. Elke dag hadden we contact en elke dag was het leuk.

We besloten elkaar te ontmoeten. De lockdown was in ere hersteld en koffie drinken op een terras zat er niet in, dus wat doe je dan?

Coronaproof daten

Een wandeldate had ik normaalgesproken nooit bedacht, maar dit leek de enige manier om elkaar te zien. We zochten een niet al te lange wandeling uit en spraken af.

Grappig om te merken hoe anders het was, dan een drankje in een café.

Hij nam de leiding en vond de weg. Het was duidelijk dat hij vaak wandelde, want hij wist hoe de paaltjes met nummers werkten.

Hij liep steeds iets te dichtbij, wat ik hinderlijk vond. Bij elke zin zei hij mijn voornaam. Ook hinderlijk. Op de foto’s die hij vooraf stuurde leek hij allang niet meer.

Tijdens het lopen heb je hele andere gesprekken dan tijdens het zitten. Je hebt het bijvoorbeeld over wat je om je heen ziet en dat maakt het gesprek veel minder geforceerd.

In plaats van vertellen over jezelf, laat je zien hoe je bent door wat je tijdens de wandeling doet. Je zit niet tegenover elkaar wat maakt dat je ook over lastige onderwerpen, makkelijker kunt praten.

Geen escape

Als het op een terras ongemakkelijk wordt, ga je gewoon even naar de wc. Tijdens een wandeling heb je geen escape.

Bij een avontuurlijk paadje waarbij we moesten springen over stenen in het water, vroeg hij of ik durfde. Ik zei ‘ja’ en waagde de sprong. Natuurlijk had ik mijn barefootschoenen aan, helaas geen waterdichte exemplaren.

Met natte voeten belandde ik aan de overkant, maar liet daar niets van merken. Ik weet zeker dat ik daarmee punten scoorde.

Het was een mooie wandeling met een duidelijk eindpunt. Onze date was daarmee ook duidelijk ten einde gekomen.

En ook dat is fijn. Je weet waar je aan toe bent.

Niet ongemakkelijk zuchten “Oh, is het al zo laat….ik moet maar eens gaan”

Alhoewel hij niet de ware is gebleken, kijk ik uit naar mijn volgende wandeldate. En al zijn de terrassen gelukkig weer open, wandelen en daten is echt een goede combi!